دیوان کامل امیر معزی

#آیان_کتاب

#ayanketab

خرید کتاب

امیرابوعبدالله محمد پسر عبدالملک مُعِزی نیشابوریشاعری
فارسی زبان . پدرش عبدالملک برهانی از شاعران دربار الب ارسلان بود و در
اوایل سلطنت ملکشاه سلجوقی وفات یافت و محمد فرزندش، به جای او به خدمت
سلطان ملکشاه در آمد و تخلص شعری خود معزی را از لقب سلطان که «معزالدین»
بود، اقتباس کرد. معزی شاعر بزرگ دربار ملکشاه سلجوقی بود و از سوی این پادشاه لقب امیر گرفت. پس از مرگ ملکشاه، معزی به سلطان سنجر درٱمد.
روایت شده‌است که روزی در شکارگاه تیر سلطان به سینه او خورد و او هر
چند از زخم این تیر نبرد، اما مدت‌ها تیر در سینه‌اش جای داشت و از آسیب آن
رنج می‌برد. معزی در سال ۵۲۱ هجری قمری وفات یافت. «سه
کس از شعرا در سه دولت اقبال‌ها دیدند وقبول‌ها یافتند چنانکه کس را آن
مرتبه میسر نبود، یکی رودکی در عهد سامانیان و عنصری در دولت محمودیان و
معزی در دولت سلطان ملکشاه.» معزی
تا پایان عهد ملکشاه یعنی تا سال ۴۸۵ هجری قمری درخدمت این پادشاه بود .
بعد از وفات او و آشفتگی کار جانشینان وی، معزی مدتی از عمر خود را در هرات
و نیشابور و اصفهان بسر برد وسرگرم مدح امرای مختلف این نواحی بود تا آنکه
سلطان سنجر به سلطنت رسید و امیرمعزی بدو پیوست.
محمد عوفی درباره مرگ امیرمعزی نوشته است که روزی سلطان سنجر درخرگاه
بود، ناگاه تیری از کمان شاه گذشت و به امیرمعزی اصابت کرد و او در حال جان
سپرد. عباس اقبال در مقدمه دیوان
معزی قول عوفی را مردود دانسته و می‌نویسد معزی مدتها بعد از این واقعه
زنده بوده است، و اما از مرثیه‌ای که سنایی در مرگ معزی گفته معلوم می‌شود
که شاعر سرانجام به همان زخم تیر درگذشته است و تاریخ مرگ او بین ۵۱۸ و ۵۲۱
هجری قمری بوده است. امیرمعزی
یکی از چند شاعر بزرگ ایران است که همواره آنان را در صف مقدم شاعران
پارسی‌گوی قرارداده و به استادی و عظمت مقام ستوده‌اند.

دیوان کامل استاد جمال الدین

#آیان_کتاب

#ayanketab

خرید کتاب

جمال‌الدین محمدبن عبدالرزاق اصفهانی یا اسپهانی شاعر سده ششم هجری بود.

وی
در اصفهان زاده شد اما به آذربایجان نیز سفر کرد و گویا در نقاشی نیز دست
داشته و با خاقانی شروانی و انوری و ظهیر فاریابی و رشید وطواط مکاتبه و
مشاعره می‌کرده‌است. او مداح حکمرانان سلجوقی و آل خُجند بود و در اصفهان
می‌زیست.

عبدالرزاق
از شاعرانی است که از تصوف و حکمت بهره فراوان داشته است. وی پدر
کمال‌الدین اصفهانی است. دیوانش نزدیک به بیست‌هزار بیت شعر است.
جمال‌الدین عبدالرزاق درلطافت طبع یگانه و در فضل و هنر سرآمد بود.

دیوان قوامی رازی

#آیان_کتاب

#ayanketab

خرید کتاب

میربدرالدین، شرف الشعرا، قوامی رازی در اواسط یا اواخر نیمه دوم قرن پنجم هجری،  در شهر ری، به دنیا آمد. تاریخ تولد دقیق او مشخص نیست. او تا اواخر نیمه او   قرن ششم زنده بوده است.
شغل قوامی رازی

به خلاف اغلب شاعران ایران که شغل و کسب و کاری نداشتند، و  شاعری
را به عنوان  شغل  و منبع در آمد خود در نظر می گرفتند و از این راه به
دریوزگی به دربار شاهان و وزیران و حاکمان می پرداختند و سخن را به مدح می
آلودند، قوامی رازی پیشه اش نانوایی بود. یکی از شاعران هم عصر او  عمادی ، در شعری خطاب به او می گوید:

ای قوامی هر که چون تو نانباست
تا قیام الساعه فخر شهر ماست

گندم فضل خدای از بهر تو
کشته اندر دستگرد کبریاست

تخمش از تقدیس عرش ایزدیست
آبش از کاریز وحی انبیاست

از خمیر لطف دل، قرص سخن
وز تنور نور جان، نور ضیاست


خود قوامی در شعری می گوید:


نانبایی که شاعر است،  منم
شاعری نانبای خوش سخنم

گندم ارتفاع حصه عقل
بر در آسیای دل فکنم

برم از آسیا به دکانی
که بود چار حد او، بدنم

 درترازوی بازار های طبع و خاطر، سنگ
وهم و فهم است یک من و دو منم...

قوامی رازی علاوه بر این، از«مناقب خوانان» یعنی
مداحان شیعه بوده است که در کوچه و بازار های آن زمان شعر هایی را که خود
یا دیگران، در مدح حضرت علی(ع) یا سایر آل رسول سروده بودند با صدای بلند و
رسا برای مردم می خواند.

گویا سرّ شهرت قوامی رازی و سبب رواج شعر او از جهت روانی شعر و حلاوت سخن نبوده است، بلکه از این جهت بوده است که اشعار قوامی
غالبا مشتمل بر مطالب عالیه و مضامین حکیمانه است; از قبیل پند و موعظت و
دعوت به خدا پرستی و اثبات عدل او وردّ بر مجرهّ و زنادقه و ترهیب از دنیا و
شرح بی اعتباری و بی وفایی آن و ترغیب به آخرت و عمل برای آن و نظایر
اینها، و مخصوصا چون شیعه دوازده امامی بوده است و صریحا
در اشعار خود به این نعمت شکر می گوید و مباهات می کند و به اسامی دوازده
امام، علیهم السلام، و به شرایط امامت از قبیل نص و علم  و عصمت تصریح می
کند. پس اجتماع این امور، که در آن زمان از محاسن بزرگ به شمار می رفته
است، موجب شده که درآن زمان از محاسن بزرگ به شمار می رفته است، موجب شده
که شعر قوامی درانظار مردم، و مخصوصا در میان جماعت اهل تشیّع، رواجی تمام و
رونقی بسزا یافته است.

دیوان عمعق نجاری

#آیان_کتاب

#ayanketab

خرید کتاب

دیوان عمعق نجاری
پدید آورنده: با مقابله و تصحیح و مقدمه و جمع آوری سعید نفیسی.

دیوان طرزی افشار

#آیان_کتاب

#ayanketab

خرید کتاب

طرزی افشار در روستای طرزلو در اطراف ارومیه متولد شد. بنا به گفتهٔ نویسندهٔ مجمع‌الفصحاء طرزی مردی ظریفِ خوش‌طبعِ عاشق‌پیشه صاف‌اندیشه بود.طرزی از شعرای اواسط سدهٔ یازدهم قمری و معاصر با شاه صفی و شاه عباس دوم بود.وی تعلیمات ابتدایی را نزد ملای همان روستای زادگاهش فراگرفت و سپس به ارومیه رفت. در جوانی به قزوین و از آن‌جا به عزم تحصیل به اصفهان رفت. خود گوید:


از بلدهٔ قزوین به صفاهان سَفَریدم

بی‌خرجی و بی‌اسب خرامان سفریدم


یاران سفریدند به جمعیّت و من هم

یک قافله با حال پریشان سفریدم