#آیان_کتاب
#ayanketab
سفرنامه ابن فضلان مورخ و سیاح عرب یکی از مهمترین منابع تاریخی
متعلق به قرن چهارم هجری(دهم میلادی) است که شرح نسبتا کوتاهی است از مسافرت وی به
سرزمینهای ترکان و اسلاوها در مناطق شمالی و از چنان اهمیتی خصوصا برای مورخان
روسی برخوردار است که اثر وی را جزو نادر منابع شناخت تاریخ روسیه و قبایل اسلاو و
عادات و آداب و رسوم آنان در قرن دهم میلادی به شمار می آورند. جالب آنکه فیلم
مشهور (سیزدهمین مبارز) با بازی آنتونیو باندراس بر اساس اقتباسی آزاد از این
سفرنامه ساخته شده است که باندراس در این فیلم نقش نجیب زاده ای عرب به نام (احمد
بن فهلان) را بازی می کند که توسط خلیفه به سرزمینهای دوردست شمالی تبعید شده است.
#آیان_کتاب
#ayanketab
اوحدالدّین محمّدبن محمّد انوری معروف بهانوری ابیوردی
و «حجّةالحق» از جملهٔ شاعران و دانشمندان ایرانی سده ۶ قمری در دوران سلجوقیان
است. انوری استاد قصیده سرای شعر پارسی و آراسته به هنرهای خوشنویسی و موسیقی بودهاست.
او از دانشهای ریاضیات، فلسفه و موسیقی بهرهور و در دستورات اخترشناسی به زبان خود...
#آیان_کتاب
#ayanketab
مطمئناً نیازی به توضیح ندارد که حافظ شیرازی کیست
و دیوان او چیست! همه ی ایرانی ها حافظ شیرازی شاعر پرآوازه ایرانی را می شناسند.
#آیان_کتاب
#ayanketab
معروف به خلاق المعانی ، به دلیل آوردن معانی دقیق
شعری. از جوانی سرودن شعر پرداخت. وی علاوه بر باریک اندیشی و دقت در خلق معانی در
التزامات دشوار و تقید به آوردن ردیفهای مشکل نیز مشهور بود. او آخرین قصیدهٔ
سرای بزرگ ایران در دوره مغول است. او خاندان آل صاعد ، اتابکان فارس و امرای
طبرستان و همچنین جلالالدین منکبرنی را مدح گفته است. کمال الدین در فقه ، اصول و
ادبیات عرب تبحر داشت و از اغلب علوم عصر خود آگاه و در حکمت ، طب ، ریاضیات بهویژه
هندسه ماهر بود ، و در اشعار اصطلاحات علمی بهکار میبرد. وی همچون پدرش شاهان
معاصر و بزرگان بسیاری را مدح گفت. کمالالدین در قصاید عرفانی پیشرو سعدی بود و
قصاید عرفانی سعدی مکمل قصاید وی میباشد. در پایان عمر به عرفان روی آورد و مرید
شیخ شهابالدین سهروردی گردید و خانقاهی برای خویش اختیار کرد. وی شاهد حملهٔ
مغولان به اصفهان و کشته شدن انسانهای بسیار بود و خود نیز سرانجام به دست مغولی
کشته شد یا به قول "مجمل فصیحی" به دست رندان و اوباش در ۶۲۶ق به قتل رسید. از آثارش: "رسالهٔالقوسیه"؛ "دیوان"
شعر ، شامل قصائد مقطعات ، غزلیات ،
رباعیات و چند مثنوی ، که نسخهای از آن درهند به چاپ رسید
#آیان_کتاب
#ayanketab
بدیع الزمان عبدالواسع بن عبدالجامع جبلی غرجستانی از شاعران و
فرهنگیان مشهور پارسیگوی است که در قرن ششم هجری میزیست. وی در غرجستان که
ولایتی در افغانستان و در شرق هرات است چشم به جهان گشود. عبدالواسع جبلی غرجستانی
در حوزههای دینی تربیت یافت و بر علوم تفسیر، فقه، کلام و حدیث و نیز شعر فارسی و
عربی تسلط داشت. جبلی از پیشروان تغییر سبک خراسانی به عراقی بوده است. وی در سال ۵۵۵ هجری قمری درگذشت.