#آیان_کتاب
#ayanketab
ابوالقاسم حسن بن احمدعنصری حدود 350 تا 431 هـ.ق است
،.سرایندة قرن چهارم و پنجم هجری قمری، ملک الشعرای دربار سلطان محمود غزنوی است.
صاحب مجمع الفصحاء دیوان او را مشتمل بر سی هزار بیت می داند. دکتر محمّددبیر
سیاقی با استفاده از کتاب مجمع القصاید تقی الدین محمدالحسینی- که جُنگی است از
شعر شعرای مشهور قرن چهارم و پنجم مورّخ 1067 و 1068 هـ.ق- و ابیات پراکنده ای که
از کتب ادب و تاریخ و تذکره وفرهنگ به آن اضافه کرده ، دیوانی مشتمل بر 3285 بیت فراهم
کرده است . قسمت اعظم این دیوان را قصایدعنصری تشکیل می دهد ( 70 قصیده مشتمل بر
2915 بیت ) . وی شاعری مدیحه سرا است و تمامی قصایدش مدح سلاطین و وزرا و بزرگان
دربار غزنوی است. قسمت اعظم مدایح او متعلق به سلطان محمود غزنوی ( 40 قصیده )
وبرادرکوچکترش امیرابوالمظفر نصربن ناصرالدین سبکتگین سپهسالار خراسان ( 21 قصیده)
است. همچنین 57 رباعی و 265 بیت از قطعات و قصاید پراکنده، و 180 بیتِ پراکنده از
مثنویهای وامق وعذرا و خنگبت و سرخبت- که منصوب بهعنصری است- در بحرمتقارب نیز
از وی باقیماندهاست.