#آیان_کتاب
#ayanketab
یکی از متون داستانی کهن پارسی در قرن ششم هجری کتاب
سندباد نامه است که با نثری مصنوع و مزّین نگارِش یافته و همانند کلیله و
دمنه در دهه های گذشته سرمشق نویسندگی بوده است. متن این کتاب به اشعار فارسی
عربی نیز آمیخته است. نویسندة کتاب ظهیرالدین محمد بن علی بن محمّد ظهیری
سمرقندی است که کتابی دیگر به نام اغراض السیّامه فی اعراض الریاسه نیز از او
به جای مانده است که در احوال نامداران تاریخ است.
سند باد نام حکیم داستانی هند است و سند باد نامه کتابی است نظیر کلیله و
دمنه که نسخه پهلوی آن تا زمان ساسانیان موجود بوده و در عصر نوح بن منصور
سامانی مردی به نام خواجه عمیدابوالفوارس قناوزی آن را به فارسی ترجمه کرد و
در سال 600 هـ ق محمد بن علی ظهیری سمرقندی آن ترجمه را بازنویسی کرد.
#آیان_کتاب
#ayanketab
سَمَک عَیّار رمانی است مشهور و قدیمی به زبان فارسی
که در سدهٔ ششم هجری نوشته شده است. داستانهای این کتاب سه جلدی به
دست فرامرز بن خداداد بن عبدالله کاتب ارجانی جمعآوری شده است. وی داستانها را
از زبان یک راوی به نام صدقهٔ ابوالقاسم فراهم آورده است.
قهرمان داستان پسر شاه حلب است که
دلباختهٔ دختر فغفور
شاه چین شده و
سپس به جنگ پادشاه ماچین
رفتهاست. بیشتر رویدادهای جلدهای یکم و دوم در چین و ماچین میگذرد.
صحنههای این داستان در ایران و سرزمینهای نزدیک به آن اتّفاق میافتند.
بیشتر شخصیتها و قهرمانان این کتاب نامهای ایرانی دارند. شخصیت اصلی این کتاب
پهلوانی نامآور به نام سمکِ عیار است که در طی ماجراهایی با خورشیدشاه سوگند
برادری میخورد.
در مقدمه جلد سوم این کتاب، نام مؤلف «فرامرز بن
خداداد بن عبدالله الکاتب الارجانی» ذکر شده اما خود او راوی اصل قصه را «صدقه بن
ابی القاسم» معرفی میکند. صدقه ابوالقاسم منسوب به شیراز و فرامرز خداداد منسوب به ارجان فارس (بهبهان کنونی در استان خوزستان) است.
کاربرد نامهای ایرانی کهن همچون خردسب شیدو،
هرمزکیل، شاهک، گیلسوار، سرخورد، مهرویه و زرند و مانند اینها این گمان را قوی
میکند که این افسانه کهن بوده که بعدها یعنی در سدهٔ ششم به فراخور زمان نو شدهاست .
#آیان_کتاب
#ayanketab
میرزا عباس فروغی بسطامی غزلسرای بزرگ دوران قاجار در سال ۱۲۱۳ هجری قمری
در کربلا زاده شد. بعد از فوت پدر به ایران آمد و نزد عموی خود دوستعلیخان
به مازندران رفت. او ابتدا «مسکین» تخلص میکرد ولی پس از ورود به دستگاه
شجاعالسلطنه، تخلص خود را به نام فروغالدوله از فرزندان او به «فروغی»
تغییر داد. در غزلسرایی شیوهٔ سعدی را درپیش گرفت و الحق به خوبی از عهده
برآمد. وی با قاآنی شیرازی معاشر و مصاحب بوده است. فروغی در ۲۵ محرم ۱۲۷۴
هجری قمری در تهران درگذشت.
#آیان_کتاب
#ayanketab
تذکرةالاولیا کتابی عرفانی است به نثر ساده و در قسمتهایی مسجع، که در شرح
احوال بزرگان اولیاء و مشایخ صوفیه توسط فریدالدین عطار نیشابوری به فارسی
نوشت شده است.این کتاب مشتملاست بر مقدمه و ۷۲ باب که هریک به زندگی،
حالات،
اندیشهها و سخنان یکی از عارفان و مشایخ تصوف میپردازد، و ذکر مکارم
اخلاق، مواعظ و سخنان حکمتآمیزشان در این کتاب آورده شدهاست.
نخستین باب به حالات و سخنان جعفر صادق اختصاص یافته است، و باب هفتاد و دوم به حسین بن منصور حلاج (متوفی ۳۰۹). به نظر محمد استعلامی،
دستنویسهای معتبر تذکرةالاولیا تا قرن دهم هجری، شامل همین ۷۲ باب است،
امّا پس از قرن دهم فصلهای دیگری با عنوان «ذکر متأخران از مشایخ کبار» بر
این کتاب افزوده شده که حالات و سخنان ۲۵ تن از عارفان قرنهای چهارم و
پنجم را دربر دارد.[۱] در این کتاب از کسانی چون اویس قرنی بایزید بسطامی، ابراهیم ادهم، رابعه عدویه، ابوحنیفه، شافعی، احمد حنبل و محمد باقر یاد شدهاست.
#آیان_کتاب
#ayanketab
کتاب تاریخ بیهقی(تاریخ مسعودی)اثر ابوالفضل محمد بن حسین بیهقی کتابی
تاریخی به فارسی درباره دوره پادشاهی مسعود غزنوی و مختصری در تاریخ
خوارزم میباشد که عده ای از جمله سعید نفیسی آن را تصحیح کرده اند. این کتاب بخشی
است از کتاب مفصّلی که به نامهای جامع التواریخ , جامع فی تاریخ سبکتگین ابوالفضل بیهقی، تاریخ آل
محمود یا تاریخ آل سبکتگین شناخته میشود. با توجه به قراین موجود در متن، این کتاب به شرح
احوال و کارهای غزنویان اختصاص داشته اما طبعاً باید از آل سبکتگین آغاز میشده که
به مناسبت لقب ناصرالدین سبکتگین به تاریخ ناصری شهرت یافته است. همچنین به مناسبت اختصاص یافتن بخشی از کتاب به
دوره یمین الدوله محمود غزنوی,مقامات محمودی و نیز تاریخ یمینی نامیده شده است.این کتاب هم از لحاظ
تاریخی و هم از لحاظ ادبی درخور توجه است.